Stof tot nadenken
Als ik dit schrijf, ben ik weer thuis na een lange terugreis van meer dan 17 uur. Mijn voeten zijn opgezwollen en ik heb nog een behoorlijke jetlag. Het was een reis die me lang zal bijblijven, al was het maar om de totaal andere wereld waar ik twee weken lang in heb verkeerd. De kloof tussen "wat is" en "wat het zou moeten behoren te zijn" is manifest aanwezig in mijn denken. Hoe sta ik in het leven en wat doe ik in de tijd die mij rest... wezenlijke vragen die me nog wel even zoet zullen houden.
Ik las in het vliegtuig een boek van Susan Neiman:Waarom zou je volwassen worden?, een boek dat ik cadeau had gekregen van Elise Beckers. Daarin staat de zin: "Het getuigt van waarlijke volwassenheid als je doet wat je kunt om jouw deel van de wereld dichter bij de ideale toestand te brengen terwijl je daarbij nooit de werkelijke stand van zaken uit het oog verliest." De reis heeft me geleerd dat het goed is om zorgvuldig stil te staan bij wat we als vanzelfsprekend beschouwen. Wij hebben niet de wijsheid in pacht en ik heb het gevoel dat we veel kunnen leren van de manier waarop Indiërs in het leven staan. Voordat ik me weer onderdompel in het leven van alledag hier, neem ik even de tijd een en ander her te beleven. Het was een boeiende en leerzame reis met veel stof tot nadenken en overweging.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}